هنگامی که یزید ملعون حقیقت درون خود را آشکار ساخت و بر همگان معلوم شد که جنگ بین حضرت امام حسین علیه‌السلام و یزید جنگ بین دین و کفر بوده است حضرت زینب کبری سلام‌اللّه‌علیها درمقابل او بپا خاست و فرمود: سپاس خدا را و درود خدا بر رسول او و خاندانش باد. خدای سبحان راست گفت که فرمود: عاقبت آنان که کار زشت کردند، بسیار زشت است که آیات خدا را تکذیب کردند و به استهزا گرفتند ای یزید گمان می‌کنی اکنون که اطراف زمین و آفاق آسمان را بر ما بسته‌ای و چنان راه چاره بر ما مسدود نموده‌ای که ما را برده‌وار به هر سو می‌کشند، ما نزد خدا، بی‌مقدار شده و تو محترم هستی و این پیروزی به خاطر ارزشی است که نزد خدا داری که تکبر می ورزی و باد به بینی انداخته‌اى؟ از این‌که روزگار به کام توست و کارهایت مرتب و آراسته و ملک و پادشاهی ما را بی‌مزاحم در اختیار گرفته‌اى، شادمان وخوشحالى؟
اندکی آهسته‌تر آیا فراموش کرده‌ای که خدای تعالی می‌فرماید: کافران نپندارند مهلتی که به ایشان می‌دهیم به نفع آنهاست، این مهلت را فقط برای آن می‌دهیم که گناه بیشتر مرتکب شوند و آنان را عذابی دردناک است آل عمران/178
ای پسر آزاد شده آیا این عدالت است که زنان و کنیزان خود را پشت پرده بنشانی و دختران رسول خدا صلی‌اللّه‌علیه‌وآله را اسیر کرده در حالی که پرده از ایشان برداشته و چهره‌هایشان را آشکار کرده، به دست دشمنان دهی تا از شهری به شهری برند و قومی بیگانه به آنان نگاه کنند و دور و نزدیک و شریف و وضیع به آنها چشم دوزند، در حالی که نه سرپرستی برای آنها مانده نه پشتیبانى؟
چگونه می‌توان از کسی انتظار مراعات داشت که مادرش جگر پاکان را به دندان کشید و گوشتش ازخون شهیدان رویید؟
چگونه در دشمنی ما خانواده اهل‌بیت علیهم‌السلام کوتاهی کند کسی که ما را با چشم بغض و کنیه می‌نگرد؟
با این همه باز بدون آن که احساس گناه کنی و بدانی چه کار می‌کنی با چوب به لب و دندان ابا عبداللّه، سالار جوانان اهل بهشت می‌زنی و می‌گویى: فریاد شادی سر داده، می‌گفتند دست مریزاد ای یزید؟ چرا نمی‌گویی که با ریختن خون ذریه محمد صلی‌اللّه‌علیه‌وآله و ستارگان زمین از آل عبدالمطلب، زخم ما را علاج‌ناپذیر کردی و ریشه‌مان را سوختى؟
اکنون نیاکان خود را صدا می‌زنی و گمان می‌کنی که با آنها سخن گفته‌اى؟ به زودی نزد آنان می‌روی و آرزو می‌کنی که دستت خشک شده بود و این کار را نمی‌کردی و زبانت لال می‌شد و این سخن را نمی‌گفتی
خدایا، حق ما را بستان و انتقام ما را از این ستمگران بگیر و خشمت را بر کسی که خون ما را ریخت و حامیان ما را کشت نازل کن.
ای یزید به خدا سوگند پوست خود را شکافتی و گوشت خود را پاره کردی تو با این بار که از ریختن خون ذریه رسول خدا صلی‌اللّه‌علیه‌وآله و شکستن حرمت عترت و پاره تنش به گردن دارى، بر او وارد می‌شوی و گمان مکن آنانکه در راه خدا کشته می‌شوند مرده‌اند، بلکه آنان زنده‌اند و نزد پروردگارشان روزی می‌خورند آل‌عمران/169
همین برایت بس که خداوند حاکم است و محمد صلی‌اللّه‌علیه‌وآله خصم تو؛ و آن کسی که کار را برای تو ساخته وپرداخته کرد و تو را بر گردن مسلمین مسلط نمود، به زودی خواهد فهمید که پاداش ستمگران بد پاداش است و معلوم می‌شود که کدام یک از شما پست‌تر و لشکر کدام یک ضعیف‌تر است.
ای یزید اگر مصائب دنیا باعث شده که من با تو سخن بگویم، باز هم تو را بی‌ارزش می‌دانم و کوبیدنت را لازم و نکوهشت را با ارزش می‌شمرم و از جاه و حشمت تو هراسی ندارم، ولی چشم گریان است و دل بریان.
بسیار عجیب است که نجیبان حزب خدا به دست آزادشدگان حزب شیطان کشته می‌شوند، از چنگالتان خون ما می‌چکد و از دهانتان گوشت ما می‌ریزد و آن بدن‌های پاک را گرگ‌ها سرکشی می‌کنند و کفتارها در خاک می‌غلطانند.
اگر امروز ما را به عنوان غنیمت گرفته‌اى، به زودی در آنجا که جز عمل خود را نیابى، ما به زیان تو خواهیم بود و خدا به بندگان خود ستم نمی‌کند.
به خدا شکایت می‌کنم و بر او تکیه دارم، پس هر حیله که داری به کار گیر و هر چه می‌توانی تلاش کن و هر چه می‌خواهی کوشش کن به خدا، نمی‌توانی ما را از خاطره‌ها محو کنی و وحی ما را بمیرانی و به نهایت ما نمی‌رسی و ننگ این ستم را نمی‌توانی از خویش پاک کنى. رای تو بسیار سست و ایام دولتت اندک و آن روز که منادی فریاد می‌زند لعنت خدا بر ستمکاران باد جمعیتت به پریشانی می‌گراید.
سپاس خدا را که کار پیشینیان ما را با سعادت و مغفرت پایان برد و کار آخرمان را با شهادت و رحمت؛ و از خدا می‌خواهم که ثوابشان را کامل کند و بیفزاید و خودش برای ما خلفی نیکو باشد که او مهربان و رحیم است و همو برای ما کافی و بهترین وکیل است. منبع: امام حسین و عاشورا، به نقل از مقتل خوارزمی 4/64
